Εισαγωγή

Στις 27 Νοεμβρίου, η Τουρκία δια του προέδρου της Ερντογάν υπέγραψε με τον επί κεφαλής της Λιβυκής Κυβερνήσεως Εθνικής Συμφωνίας [Libya’s Government of National Accord - (GNA)], Fayez al-Sarraj, μια Συμφωνία για την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ των δύο χωρών, καθώς και μια άλλη για την παροχή στρατιωτικής βοηθείας. Η συμφωνία για τις ΑΟΖ προξένησε κατάπληξη σε πολλούς στην Ελλάδα καθ’ όσον δι’ αυτής, δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν τα δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες μεγάλων νησιών μας όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Κρήτη. Η Συμφωνία αυτή στην ουσία, βάζει την Τουρκία στην υπόθεση της εκμεταλλεύσεως των υδρογονανθράκων της ΝΑ Μεσογείου, στην οποία δεν συμμετείχε μετά την υπογραφή της δημιουργίας ενός διεθνούς οργανισμού του Eastern Mediterranean Gas Forum (EMGF), μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου, Ιταλίας, Ισραήλ, Παλαιστίνης και Ιορδανίας, τον Ιανουάριο του 2019. (Βλέπε Χάρτη 1- Τουρκική/Λιβυκή ΑΟΖ- Χάρτης του τουρκικού ΥΠΕΞ)

“Tὰ μὲν ἡδέα καλὰ νομίζουσι, τὰ δὲ ξυμφέροντα δίκαια”(Θουκυδίδης)!
Ιταλική Φρεγάτα στην ΑΟΖ της Κύπρου. Είναι είδηση που ενθουσιάζει Ηγεσία και Ελληνική κοινή γνώμη. Αλλά και μια απορία . . . ! Από κάπου, όμως, πρέπει να την πιάσεις αυτή τη ρημάδα την Iστορία.

Όταν ο πόλεμος είναι διάχυτος στην ατμόσφαιρα, τα πάντα μπορούν να χρησιμέψουν ως “αφορμή’’, αφού το πρώτον κινούν της πολιτικής δράσεως είναι το συμφέρον. Θα μπορούσε να το πεί ο κάθε ιστορικός. Και σε αυτήν την περίπτωση, “Του δε πολέμου οι καιροί ου μενετοί”, όπως σημείωσε ο Περικλής, τις παραμονές του Πελοποννησιακού πολέμου. Θα διερωτηθούν, βέβαια, οι ιστορικοί, μήπως με αυτή του την αποστροφή τον επέσπευσε; Και θα προσθέσει, “Μάλλον γαρ πεφόβημαι τας οικείας ημών αμαρτίας ή τας των εναντίον διανοίας” (Φοβάμαι τα δικά μας σφάλματα και όχι τα εναντίον μας σχέδια). Αλλά ο Περικλής, “ήγεν αυτός μόνος τον δήμο και ουκ ήγετο υπ’ αυτού”, και μεγαλούργησε.

‘‘Η μάχη του Γκιαούρη και του Χασάν’’. Πίνακας του Ντελακρουά, εμπνευσμένος από το ποίημα του Λόρδου Μπάϋρον, ‘‘Ο Γκιαούρης’’ (ο άπιστος), ο οποίος εκδικείται το θάνατο της ερωμένης του από τον Χασάν. Ποιός αμφιβάλλει; Πρόκειται για προαιώνια διαμάχη. Πρόκειται για τον διαχρονικό γεωπολιτικό δυϊσμό του expansion – containment. O λαίμαργος Χασάν πάντα να επιβουλεύεται το βιός του Γκιαούρη.

  1. Ιπποκράτης Δασκαλάκης*: Οι Δηλώσεις των Συμβούλων Εθνικής Ασφαλείας και το «Θερμό» Επεισόδιο
  2. Δημήτρης Κ. Μπάκας*: Η ΦΙΛΙΑ, ΩΣ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΑΡΕΤΗ
  3. Βασίλειος Μαρτζούκος*: ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
  4. Σ.Α.Σ.Ι.: Ολοκλήρωση Συνεδρίου Αεροπορικής Ισχύος: Μαθαίνοντας από το Παρελθόν και Ενδυναμώνοντας το Μέλλον --- Learning from the Past and Empowering the Future
  • You are here:  
  • Home
  • Βήμα
  • ΕπιλεγμέναΑρθρα