Recep Tayyip Erdogan and Qassem Soleimani, photos via Wikimedia Commons
EXECUTIVE SUMMARY: The Turkish Foreign Ministry’s belated statement in response to the Soleimani killing was dry in its language, reflecting the government’s confusion over what position to take. While the government is expressing itself with caution, the Islamist pro-Erdoğan press is expressing a wide range of often contradictory responses. The lack of clarity in Ankara over the Soleimani affair betrays Turkey’s directionless regional policy.
Για όσες και όσους γεννήθηκαν το 1980 και πρότερα, γίνεται βιωματικά αντιληπτό ότι το 2020 τα χρονικά διανύσματα από το 1990 και προς το 2050 θα ισαπέχουν. Επίσης (μου) φαίνεται πιο πρόσφατη, από την εικοσαετηρίδα που έχει παρέλθει, η δημόσια συζήτηση που διεξήχθη, στο λυκαυγές του 2000 στον τεχνολογικά προηγμένο κόσμο, σχετικά με τον «ιό της χιλιετίας» -μη επαληθευμένη τεχνολογική απειλή σύμφωνα με την οποία οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές δεν θα αναγνώριζαν μια χρονολογία με το 19 ως τα δυο πρώτα και 00 ως τα δύο τελευταία ψηφία-. Πέραν του υποκειμενισμού πρόσληψης και αποτύπωσης του ιστορικού χρόνου από τον εκάστοτε παρατηρητή, είναι γεγονός πως διανύσαμε ήδη το ένα πέμπτο του 21ου αιώνα.
Πριν λοιπόν το νέο έτος συναθροιστεί κι αυτό με την σειρά του στην καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία ας προσπαθήσουμε να ιχνηλατήσουμε ορισμένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της διεθνούς πολιτικής για την νέα χρονιά. Υπό το πρίσμα των βασικών τάσεων, όπως αυτές αποτυπώθηκαν για το 2019, θα ξεκινήσουμε από το ευρύτερα που μας αφορούν και θα καταλήξουμε στα καθ’ ημάς.
Και με το βλέμμα στο μέλλον!
Σαν σήμερα, 3 Ιανουαρίου 1990, η Σχολή Πολέμου Αεροπορίας πετούσε για πρώτη φορά εκτός Ελλάδος, σε εκπαιδευτικό ταξίδι στην Κύπρο, στο ευέλαιο νησί του Ευαγόρα και της Αροδαφνούσας.
Η επαπειλούμενη τουρκική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, κατόπιν και της επίσημης πρόσκλησης της αναγνωριζόμενης -με πολλές επιφυλάξεις και αστερίσκους- ως νόμιμης κυβέρνησης του Sarraj, κυριαρχεί στην χριστουγεννιάτικη ειδησιογραφία. Ενδεχόμενα να είχε δοθεί πολύ λιγότερη προσοχή στις προθέσεις και διακηρύξεις της Άγκυρας, εάν δεν είχε μεσολαβήσει η υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης Τουρκίας –Λιβύης για την οριοθέτηση περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο.
Page 34 of 106
