Ε​​πειδή γνώση δίχως ανάγνωση, στον κόσμο της γραφής όπου κατοικούμε, δεν γίνεται, ξανακοιτάζω την «Ιστορία της Μακεδονίας 1354-1833» του Απόστολου Βακαλόπουλου (Εκδόσεις Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1988). Εισαγωγή, παράγραφος πρώτη: «Με τον όρο “Μακεδονία” δεν εννοώ μόνο την ελληνική (Νότια) Μακεδονία ή την αυτόνομη (βόρεια) γιουγκοσλαβική, αλλά την “μείζονα” έκταση που είχε περίπου η χώρα αυτή κατά την αρχαιότητα, έκταση που συμπίπτει σχεδόν με την αντίστοιχη της εποχής των τελευταίων χρόνων της τουρκοκρατίας. Αν λαμβάνω υπ’ όψη μου τις ακραίες αυτές χρονικά εποχές, το κάνω γιατί κατά τους μέσους χρόνους ο γεωγραφικός όρος Μακεδονία είναι αόριστος, και στους βυζαντινούς συγγραφείς γενικά –χωρίς να μνημονεύουμε βέβαια τις εξαιρέσεις– σημαίνει συχνά το μεγαλύτερο τμήμα της Αλβανίας, την Βόρεια Θράκη (Ανατολική Ρουμελία της τουρκοκρατίας) ή την σημερινή Νότια Βουλγαρία, συχνά και την σημερινή Θράκη».
Μύλος; Οπως και να ’χει, με το «περίπου», το «σχεδόν» και το «αόριστος γεωγραφικός όρος» ο ιστορικός προειδοποιεί ότι κινούμαστε σε επισφαλές έδαφος. Και με την υποσημείωσή του για τη λέξη «γιουγκοσλαβική» του κειμένου του μας δείχνει καθαρά ότι το ίδιο όνομα μπορεί να αλλάζει νόημα κατά τον χρήστη του: «Από νωρίς πολλοί Σλάβοι χρησιμοποιώντας τον όρο “Μακεδονία” αναφέρονται κυρίως στην Βόρεια Μακεδονία, την πέρα από την σημερινή ελληνική Μακεδονία, από την οποία χωρίζεται με υψηλούς βορεινούς όγκους. (Βλ. π.χ. τον C. Jirecek, Geschichte der Bulgaren, Prag 1876, σ. 510, 577, όπου χρησιμοποιεί τον όρο “Μακεδονία” με την έννοια Βόρεια Μακεδονία)».

https://www.youtube.com/watch?v=SQw7MNaxj3Q Κλίκ για το άσμα Μακεδονία Ξακουστή!

Read more: Παντελής Μπουκάλας - Καθημερινή: Πόθεν το κοινόν άσμα «Μακεδονία ξακουστή»