
GRANT FAINT VIA GETTY IMAGES
Εν έτει 2019, τί αληθεύει στην ελληνική κοινωνία; Πώς αρθρώνεται ο πολιτικός λόγος και συγκροτείται το κοινωνικό γεγονός;
Αναμφίβολα, τόσο ως ελληνισμός, όσο και ως ελληνικό κράτος βρισκόμαστε σε μία δύσκολη καμπή της μακραίωνης πορείας μας˙ είτε με τα ευρύτερα κριτήρια του πρώτου προσδιορισμού αποτυπώνεται μία παρακμιακή πορεία , είτε με τα στενότερα του δευτέρου καταδεικνύεται μία δυσλειτουργία δύο αιώνων.Το πώς διαβαθμίζει κάποιος τη δυσμενή συγκυρία που διέρχεται η χώρα μας, είναι συνάρτηση διαφόρων παραγόντων, προϋποθέσεων και ιεραρχήσεων, όπως των αντιλήψεων του για την ιστορικότητά μας, των ιδεολογικών του πεποιθήσεων και κυρίως των μελλοντικών προσδοκιών για το συλλογικό υποκείμενο που συγκροτούμε. Ακόμη και με τα επιστημονικά μονοδιάστατα και ελλειμματικά κριτήρια, που ταυτίζουν τον ελληνισμό με την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, η περίσταση προϋποθέτει την αντιμετώπιση διαπιστωμένων προβλημάτων, τα οποία όμως δομικά αδυνατούμε να επιλύσουμε. Η διάζευξη έγκειται στην ποιοτική διαβάθμιση των δύο προσεγγίσεων, που διαφοροποιούνται τόσο ως προς την οριοθέτηση του προβλήματος, όσο και ως προς τις πιθανές λύσεις του. Κοινό τόπο -λογικά θα- συνιστά η συλλογική μας διαιώνιση.
Read more: Χρήστος Ζιώγας*: Αναζητώντας άξονες συλλογικής συνοχής και συνέχειας. Εν έτει 2019, τί αληθεύει...