Βάλσαμο καρδίας η σημερινή ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου, σε αυτή την περίεργη συγκυρία. Η εθνική ανάταση είναι το πρόκριμα της επιβίωσής μας.
Πριν από λίγο, «Η Ελλάδα καλείται σήμερα να αποκρούσει νέους κινδύνους και να αποτρέψει νέες απειλές». Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, Πρόεδρος της Ελληνική Δημοκρατίας. Άξια!
Είκοσι πέντε αιώνες πριν: «Όταν δω τους νέους να θέλουν να υπηρετήσουν στο στρατό, και τους πλουσίους να εισφέρουν χρήματα στην πολιτεία, και τους πολιτικούς να απέχουν από τη δημαγωγία και την κλοπή του δημοσίου χρήματος. Μόνον τότε». Στρατηγός Φωκίων.
Το παραπάνω ήταν η απάντηση που έδωσε στον ρήτορα Υπερείδη, τον εμψυχωτή και υποκινητή ενός νέου, μετά το θάνατο του Αλέξανδρου, αντι-Μακεδονικού αγώνα, όταν αυτός ρώτησε τον συνετό γηραιό, Αθηναίο στρατηγό του 4ου π.Χ. αιώνα, “πότε θα αποφασίσει να συμβουλεύσει τους Αθηναίους να πολεμήσουν”. Βέβαια, οι τρείς αυτές προϋποθέσεις ουδέποτε θα πληρωθούν, και, αλλοίμονο, ο ίδιος ο Φωκίων, o “χρηστός” της ιστορίας, ο σαράντα πέντε φορές εκλεγείς στρατηγός, θα εκτελεστεί. “Ομολογώ ότι μου αξίζει ο θάνατος”, θα αναφωνήσει λίγο πριν την εκτέλεση, το 318 π.Χ. Και η ομοψυχία να είναι το ζητούμενο για τον Αθηναϊκό λαό, για μια ακόμα φορά. Και νέες συμφορές στο κατώφλι τους.
Πριν λίγα εικοσιτετράωρα ο Αλέξης Τσίπρας: «Στο θράσος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η χώρα οφείλει να απαντήσει συντεταγμένα και αποφασιστικά». «Καμία πρόκληση δε θα πετύχει το στόχο της, καμία παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων δε θα πρέπει να μένει αναπάντητη». Αμήν ! Σύγκλιση σε επίπεδο ηγεσιών. Αφήνουμε κατά μέρος τις όποιες αντιπατριωτικές φωνασκίες. Πάντα οι μειοψηφίες χρειάζονται για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Οι αφοί Τζανακόπουλοι είναι άλλη περίπτωση.
Έναν αιώνα, μετά την εκτέλεση του Φωκίωνα, με όλη σχεδόν την Ελλάδα να βρίσκεται υπό Μακεδονική κυριαρχία, οι νοτιο-Έλληνες, ή κάποιοι διορατικοί, αρχίζουν να διαισθάνονται ότι ο κίνδυνος για την αυθυπαρξία τους δεν είναι οι Μακεδόνες αλλά οι νέες δυνάμεις που αναπτύσσονται στη δύση. Οι Καρχηδόνιοι και οι Ρωμαίοι. Οι οποίοι είχαν αρχίσει να συγκρούονται, κυρίως για λόγους γοήτρου, από το 264 π.Χ. Προς τα πού θα εστρέφετο στη συνέχεια η αλαζονεία τού όποιου νικητή, ήταν πλέον φανερό. Για τον λόγο αυτόν, και πολλούς άλλους, προφανώς, το 217 π.Χ. έγινε στη Ναύπακτο το συνέδριο για την ειρήνη στο εσωτερικό της Ελλάδος, στο οποίο πήρε μέρος και ο Ναυπακτίτης Αγέλαος, ο οποίος, αυτός πρώτος, μίλησε για “Τα προφαινόμενα νυν από της Εσπερίας νέφη”.
Ο ιστορικός Πολύβιος, από τη Μεγαλόπολη, που έζησε και στη Ρώμη και έγραψε “Ιστορίες” για τη Ρώμη, στην ελληνική γλώσσα, του οποίου οι πολιτικές του απόψεις σχετικά με την “εξισορρόπηση των εξουσιών” θα χρησιμοποιηθούν αργότερα στη σύνταξη του Συντάγματος των ΗΠΑ, μας παρέδωσε την παραίνεση του Αγέλαου προς τον Φίλιππο Ε’ και τους άλλους συμμάχους Έλληνες που παρευρίσκοντο στο συνέδριο, ως εξής, «Αυτός, ο Αγέλαος, έλεγε ότι πρέπει να μην πολεμούν οι Έλληνες μεταξύ τους (μηδέποτε πολεμείν τους Έλληνας αλλήλους). Αλλά να χρωστούν μεγάλη χάρη στους θεούς. Αν ομονοώντας όλοι και πιασμένοι χέρι-χέρι (ει λέγοντες εν και ταυτό και συμπλέκοντες τας χείρας), όπως αυτοί που διαβαίνουν τα ποτάμια, θα μπορούσαν, αποκρούοντας τις επιθέσεις των βαρβάρων, να σώζουν τους εαυτούς τους και συνάμα τις πόλεις τους».
Και συνεχίζει ο Πολύβιος τον, σε προγενέστερους από αυτόν χρόνους, λόγο του Αγέλαου στο συνέδριο της Ναυπάκτου, «Και αν δεν είναι δυνατόν να ομονοήσουν οι Έλληνες, τουλάχιστον οφείλουν να σκεφθούν το μέγεθος των στρατιωτικών δυνάμεων που παρασκευάζονται στη Δύση. Διότι είναι φανερό, ακόμη και σε κάποιον που ελάχιστα ασχολείται με τα κοινά, αν οι Καρχηδόνιοι επικρατήσουν των Ρωμαίων στον πόλεμο, και αν οι Ρωμαίοι των Καρχηδονίων, είναι φυσικό με κανένα τρόπο να μην περιοριστούν οι νικητές στην εξουσία επί των Ιταλιωτών και Σικελιωτών, αλλά θα φθάσουν και θα επεκτείνουν τις επιχειρήσεις και κυριαρχικές βλέψεις τους πέρα απ’ όσο πρέπει».
Και θα καλέσει ο Αγέλαος τον Φίλιππο Ε’, πάντα κατά τον Πολύβιο, “Να εγκαταλείψει να καταφθείρει τους Έλληνες, κάνοντάς τους ευκολονίκητους. Αντιθέτως, να σκέπτεται γι’ αυτούς και να μεριμνά για όλα τα μέρη της Ελλάδος. «Διότι, τότε μόνον οι Έλληνες θα είναι σταθεροί συν-αγωνιστές και οι εξωτερικοί εχθροί θα είναι τρομαγμένοι από την κοινή πίστη των Ελλήνων».
Η ομιλία αυτή του σχεδόν άγνωστου Αγέλαου, που μας διέσωσε ο Πολύβιος, είναι, σύμφωνα με τους ιστορικούς, ο πιο συνετός λόγος που ακούστηκε στην αρχαία Ελλάδα για όλη την Ελλάδα. Ο τολμηρός Ναυπακτίτης δεν δίστασε να χαρακτηρίσει “παιδιάν” όλους τους μεταξύ των Ελλήνων πολέμους. Αλλοίμονο, όμως, η αλληλο-ελληνο-φθόρος τακτική θα συνεχιστεί. Οι Έλληνες, μας λέει ο Σ. Καργάκος, ωσάν κυριευμένοι από κάποια ιστορική τύφλωση έπαιζαν την “παιδιάν” των Ρωμαίων. Αν και υπογράφηκε μεταξύ των Ελλήνων η ειρήνη και συμφώνησαν στον “μη πόλεμο” μεταξύ τους, αυτό ήταν μόνον ένα σύντομο διάλειμμα. Και η Ελλάδα σε λίγο θα κατακτηθεί από τους Ρωμαίους.
Δεν χρειάζεται να προβάλλουμε τα παραπάνω στη σημερινή πραγματικότητα. Ο Ερντογάν δεν αναμένεται να βγεί νικητής εκεί στα μέτωπα της Ανατολής. Αλλά αν οι μεγάλοι, άλλοτε άσπονδοι φίλοι του και άλλοτε ορκισμένοι εχθροί του, του επιτρέψουν να εξακολουθήσει να περιφέρει την αλαζονεία του, είναι βέβαιο ότι θα την εισπράξουμε. Από εμάς τους ίδιους εξαρτάται να μην του επιτρέψουμε να τη μετατρέψει σε πολεμικό μένος.
Ο συντριπτική πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας, ενόψει αυτής της εκδηλωθείσης, ήδη, της εξ ανατολών απειλής, ομιλεί με τη γλώσσα και το συναίσθημα του αρχαίου Ναυπακτίτη Αγέλαου. Η πολιτική Ηγεσία, πέρα από κάθε αμφιβολία, βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων. Και οι ταγμένοι στην ασφάλεια της Χώρας μας είναι στη θέση τους με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση.
Όλοι οι Έλληνες “χέρι-χέρι” να μην καταρρεύσει ο Έβρος. Είμαστε σε νόμιμη αποτροπή. Εκτός από αντιπερισπασμούς, επιδίωξη του νέο-Σουλτάνου είναι η αποσταθεροποίηση της Χώρας μας. «Καλούμαστε να αποκρούσουμε την επιθετικότητα εκείνων που εργαλειοποιούν τον ανθρώπινο πόνο σε βάρος των εθνικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων», όπως επισημαίνει η νέα Πρόεδρος. Ναι, καλούμαστε εν κατακλείδι να διαλύσουμε “ τα προφαινόμενα νυν από Ερντογάν νέφη”.
13 Μαρτίου 2020. Γρηγόριος Δημ. Νούσιας – Αεροπόρος.
