Καράκας... ή Καταλονία...;
 
Πολλά έχουν γραφτεί για τη Βενεζουέλα. Αλλά οι ιστορίες που έρχονται πλέον στο φως της δημοσιότητας μέσω των social media δεν δέχονται αμφισβήτησης... αμέτρητοι άνθρωποι τρώνε από τα δοχεία απορριμμάτων, τρομερές οι ελλείψεις των βασικών τροφίμων, η προμήθεια φαρμάκων περνάει μέσα από τις ατελείωτες ουρές.

Εκατοντάδες άνθρωποι βρίσκονται σε αναμονή ακόμη και για τα στοιχειώδη... Για να κάνει κανείς μια απλή αγορά, μπορεί να χρειαστεί να αφιερώσει όλη την ημέρα.
 
Και η κατάσταση μάλλον θα χειροτερεύει, εάν δεν αλλάξει κάτι.
 
Κι όμως... αυτός ο τόπος είναι ένα πραγματικό χρυσωρυχείο. Οι φυσικοί πόροι, η φτηνή υδροηλεκτρική παραγωγή, οι εγκαταστάσεις, το εργατικό δυναμικό χαμηλού κόστους, τα άφθονα εργοστάσια, είναι το όνειρο κάθε επιχειρηματία.
 
Φυσικά αυτή η κατρακύλα κάποια στιγμή θα τελειώσει... αναμφισβήτητα, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας θα εξαντληθεί, πιθανόν μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Είναι σχεδόν μια μαθηματική βεβαιότητα.
 
Και όταν δεν θα είναι πλέον σε θέση να ικανοποιήσει τις αστυνομικές δυνάμεις και τους στρατιώτες που φέρονται κατά των διαδηλωτών, θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
 
Αλλά αυτή η καταπιεστική τακτική για να κρατηθεί υπό έλεγχο ο πληθυσμός δεν υπάρχει μόνο σε βάναυσες «κυβερνήσεις», όπως η Βενεζουέλα ή η Βόρεια Κορέα.
 
Το είδαμε και στην Ισπανία το Σαββατοκύριακο όπου εκατομμύρια άνθρωποι στην Καταλονία βγήκαν για να ψηφίσουν για την ανεξαρτησία της περιοχής τους.
 
Καράκας... ή Καταλονία...;
 
Η ισπανική κυβέρνηση αγαπά τη δημοκρατία τόσο πολύ ώστε έστειλαν δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς στην περιοχή για να κατασχέσουν ψηφοδέλτια, να κλείσουν εκλογικά τμήματα και να χτυπήσουν πολίτες που πήγαν να ψηφίσουν.
 
Αυτή ήταν μια «νύχτα δημοκρατία» στα καλύτερα της.
 
Και σε μία από τις πιο οργουελικές δηλώσεις, ο ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «δεν υπήρξε δημοψήφισμα στην Καταλονία σήμερα..." Ήταν σαν ένα τέχνασμα μυαλού Jedi προσπαθώντας να κρύψει το γεγονός ότι περισσότερα από 2 εκατομμύρια Καταλανοί ψήφισαν για ανεξαρτησία.
 
Όλο αυτό θύμισε μια φράση που συχνά αποδίδεται στον σοβιετικό ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος είπε: "Δεν είναι η ψήφος των ανθρώπων που μετράει... σημασία έχουν οι άνθρωποι που μετράνε τις ψήφους".