1. ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
 

α. Κυπριακό

(1) Ενδοκυπριακές Συνομιλίες
Στις 28 Ιουνίου επανελήφθη η διεθνής διάσκεψη για το Κυπριακό στο ελβετικό θέρετρο Κραν Μοντάνα, οι οποίες κατέληξαν σε αποτυχία, όπως ανακοίνωσε τις πρωϊνές ώρες της 7 Ιουλίου ο ΓΓ/ΟΗΕ κ. Γκουντιέρες, που είχε παρέμβει δύο φορές προσωπικά, προκειμένου να αποτρέψει την αποτυχία τους.
Η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά την Τουρκία, η οποία τήρησε από την αρχή μέχρι το τέλος αδιάλακτη στάση επιμένοντας στο θέμα των εγγυήσεων και την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων.
Ο εκπρόσωπος όμως του ΓΓ/ΟΗΕ κ. Άϊντε, ο οποίος είχε κατηγορηθεί από την ελληνική και Ε/Κ πλευρά κατ΄επανάληψη για φιλοτουρκική στάση, επέρριψε την ευθύνη, με δηλώσεις του στις 22 Ιουλίου, και στις δύο πλευρές, προκαλώντας και πάλι την αντίδραση της ελληνικής πλευράς.
Ύστερα από αυτό, το μέλλον των διαπραγματεύσεων θεωρείται αβέβαιο. Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι μπορεί να προκύψει λύση, αν η Τουρκία επιδείξει καλή θέληση, αλλά η τουρκική δηλώνει ότι δεν συζητά πλέον για δικοινοτική και διζωνική λύση και ότι εξετάζει ένα plan b χωρίς να κοινοποιεί λεπτομέρειες. Μάλιστα ο Αναπληρωτής Πρωθυπουργός κ. Ακτάγ ανακοίνωσε στις 30 Αυγούστου, ότι κατά την επίσκεψή του στα κατεχόμενα μορφοποιήθηκαν, κατόπιν εντολής του κ. Ερντογάν, οι λεπτομέρειες του οδικού χάρτη για το plan b, χωρίς να τις αναφέρει.
Στο μεταξύ η Τ/Κ πλευρά, προκειμένου να δείξει διεθνώς την καλή της θέληση, αλλά και να προκαλέσει τριβές στο εσωτερικό της Ε/Κ πλευράς, ανακοίνωσε την απόφασή της για την επιστροφή των μαρωνιτών στα χωριά τους στα κατεχόμενα και διέρρευσε την πληροφορία ότι μελετά και την επιστροφή των κατοίκων της Αμμοχώστου στις εστίες τους, αλλά υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Η Κυπριακή Δημοκρατία, αντιδρώντας, ανακοίνωσε ότι το πιθανό άνοιγμα της Αμμοχώστου υπό Τ/Κ Διοίκηση, θα αντιμετωπιστεί ως επέκταση των ορίων της τουρκικής κατοχής και ότι θα προβεί σε προληπτική καταγγελία στους διεθνείς οργανισμούς.

Το plan b της Τουρκίας θα είναι η επιδίωξη της αναβάθμισης του ψευδοκράτους σε διεθνή οντότητα και της εντάξεώς του στην ΕΕ, προκειμένου να επηρεάζει δι΄αυτού τις αποφάσεις της και να έχει λόγο στην ενεργειακή πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι η προσάρτηση της Β. Κύπρου, γιατί αυτό, πέραν των προβλημάτων που θα της προκαλέσει, δεν της δίνει τα παραπάνω πλεονεκτήματα. Επίσης η Τουρκία δεν πρόκειται να δεχθεί τη λύση της διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας, χωρίς την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων, όχι για λόγους ασφαλείας, τους οποίους προσχηματικά επικαλείται, αλλά γιατί θα στερηθεί των στρατηγικών πλεονεκτημάτων που της εξασφαλίζει η παραμονή τους στην Κύπρο.
    
(2) Γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ
Στις 12 Ιουλίου η Γαλλοϊταλική Κοινοπραξία TOTAL-ENI άρχισε την γεώτρηση στο οικόπεδο 11, η οποία και συνεχίζεται, παρά το σκηνικό πολέμου που έχει δημιουργηθεί από την παρουσία πολεμικών πλοίων των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Τουρκίας, του Ισραήλ και της Ελλάδος. Η Τουρκία, παρά τις απειλές, περιορίστηκε σε εμπρηστικές δηλώσεις, σε πραγματοποίηση ασκήσεων στην Κυπριακή ΑΟΖ και σε έρευνες με το BARBAROS εντός των οικοπέδων της Κυπριακής ΑΟΖ. Επίσης απείλησε τις διεθνείς εταιρείες που πραγματοποιούν τις έρευνες, ότι θα αποκλειστούν από κάθε έργο στην Τουρκία, αν συνεχίσουν τη συνεργασία τους με την Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς και τα κράτη, των οποίων τα συμφέροντα εκπροσωπούν, ότι αυτό θα έχει αντίκτυπο σε άλλα πεδία, που θα χρειαστούν τη βοήθειά της.
Νέα ένταση αναμένεται να προκληθεί τον Οκτώβριο , που θα ξεκινήσει η πρώτη γεώτρηση στο οικόπεδο 6, το οποίο η Τουρκία συμπεριλαμβάνει στα αμφισβητούμενα.
Η αμερικανικών συμφερόντων εταιρεία ΕΧΟΝ MOBIL ανακοίνωσε πως η πρώτη διερευνητική γεώτρηση στο οικόπεδο 10 θα πραγματοποιηθεί το 2018, αδιαφορώντας για τις τουρκικές απειλές.

Η εμπλοκή των διεθνών εταιρειών και η εκπεφρασμένη υποστήριξη των κρατών των οποίων τα συμφέροντα εκπροσωπούν και κυρίως των ΗΠΑ, αποκλείει τη στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας, η οποία θα συνεχίσει να αντιδρά όπως μέχρι τώρα, προσπαθώντας να κερδίσει ότι περισσότερο μπορεί και κυρίως για να διεκδικήσει ενεργό ρόλο στο ενεργειακό σκηνικό της Ανατολικής Μεσογείου από το οποίο έχει απομονωθεί.

β.  Ε/Τ Σχέσεις

Συνεχίζεται η ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών, λόγω των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο, της μη έκδοσης των 8 Τούρκων πραξικοποηματιών και τις έρευνες στην Κύπρο, με την Τουρκία να παραβιάζει και τη συμφωνία για διακοπή των ασκήσεων την τουριστική περίοδο.
Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί κατά πολύ οι προσφυγικές ροές προς τα νησιά του Αιγαίου, χωρίς να έχει διευκρινιστεί αν αυτό είναι τυχαίο ή αποτελεί προειδοποιητικό μήνυμα προς την ΕΕ για το τι θ ασυμβεί, αν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις καταλήξουν σε ναυάγιο.

Οι Ε/Τ σχέσεις επηρεάζονται και από την πορεία των σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ. Η Ελλάδα θα πρέπει γι΄αυτό να διαδραματίσει διαμεσολαβητικό ρόλο, γιατί τυχόν δυσμενής εξέλιξή τους, θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στις σχέσεις της με την Τουρκία, με πρώτη την κατακόρυφη αύξηση των μεταναστευτικών ροών.
        
γ. Σκοπιανό

Η Ελλάδα ξεκαθάρισε στη νέα κυβέρνηση της ΠΓΔΜ, η οποία ζήτησε την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ με την προσωρινή της ονομασία, ότι αυτό θα συμβεί μόνον αν λυθεί το θέμα της ονομασίας. Ο νέος πρωθυπουργός κ. Ζάεφ δείχνει μεν ότι έχει καλή διάθεση, αλλά είναι πολύ διστακτικός να επιχειρήσει αλλαγή στην εθνικιστική πολιτική του κ. Γκρουέφσκι.

Η καλή διάθεση της νέας κυβερνήσεως, αλλά και το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητος για άμεση αντιμετώπιση της αστάθειας στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ, αναμένεται να ωθήσουν τον κ. Νίμιτς στην υποβολή νέων ιδεών και εντατικοποίηση των διαπραγματεύσεων εντός του 2018.

δ.    Ενεργειακό

Η απρόβλεπτη συμπεριφορά του κ. Ερντογάν και η συμφωνία με τη Ρωσία για την κατασκευή του Turkish Stream έχουν προβληματίσει τις ΗΠΑ και γι΄αυτό παρακολουθούν, όπως δήλωσε η Αμερικανή Πρέσβης στη Λευκωσία, με ενδιαφέρον την εξέλιξη των τριμερών συνεργασιών της Ελλάδος και της Κύπρου με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Η αστάθεια στην Τουρκία έχει προβληματίσει και την Ρωσία, η οποία όπως δήλωσε ο Πρόεδρος του Ρωσικού Ομίλου Trasnett, εξετάζει με ενδιαφέρον την πρόταση της Βουλγαρίας για την αναβίωση της κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, που έχουν παγώσει Ελλάδα και Βουλγαρία, κατόπιν πιέσεων των ΗΠΑ.

Η Ελλάδα αυτή τη φορά θα πρέπει να είναι θετική και να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για αναβάθμιση του γεωπολιτικού της ρόλου.

ε. Τριμερής Βαλκανική συνεργασία

Στις 13 Ιουλίου συναντήθηκαν στη Θεσσαλονίκη οι ηγέτες της Ελλάδος, της Σερβίας  και της Βουλγαρίας, όπου αποφάσισαν να προωθήσουν τη μονιμοποίηση της τριμερούς συνεργασίας τους, κατά τα πρότυπα της ομάδος των χωρών του Βίσεγκραντ.    

2. ΒΑΛΚΑΝΙΑ

α. Βουλγαρία - Σκόπια
Στις 27 Ιουλίου τα Σκόπια έδωσαν στη δημοσιότητα το περιεχόμενο του Συμφώνου Φιλίας που συνήψαν με τη Βουλγαρία, το οποίο δεν δημιουργεί προβλήματα στην Ελλάδα, εκτός του γεγονότος ότι θα απομείνει η μόνη χώρα της περιοχής, που θα έχει προβλήματα με την ΠΓΔΜ.

β. Αλβανία    
Τις εκλογές που διεξήχθησαν στις 27 Ιουνίου κέρδισε με απόλυτη πλειοψηφία ο κ. Ράμα, ο οποίος σχημάτισε μονοκομματική κυβέρνηση. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι κατήργησε το Υπουργείο Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και ίδρυσε το νέο Υπουργείο Αποδήμων, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο τη δυσαρέσκειά του προς την ΕΕ, αλλά και τις αλυτρωτικές του διαθέσεις. Το άσχημο για την Ελλάδα είναι ότι το κόμμα των Τσάμηδων κέρδισε δύο έδρες.

Τα κόμματα που εκπροσωπούν την ελληνική μειονότητα δεν συμμετείχαν στις εκλογές, λόγω των προσωπικών διαφορών των μελών τους, αλλά και της αδιαφορίας της ελληνικής κυβερνήσεως.
 Δεδομένου ότι το ελληνικό στοιχείο αποτελεί το 10% του πληθυσμού, η μειονότητα ενωμένη θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Αλβανίας.

γ. Σερβία
Ένταση στις σχέσεις της Σερβίας με τα Σκόπια προκάλεσε η πρόθεσή τους να προτείνουν το Κόσοβο ως πλήρες μέλος της UNESCO. Στις 21 Αυγούστου η Σερβία ανακάλεσε το σύνολο του προσωπικού της Πρεσβείας της στα Σκόπια. Ο κ. Βούτσιτς με δηλώσεις του, έκανε λόγο για επιθετικές ενέργειες των Σκοπίων, προσθέτοντας ότι ήταν λάθος της Σερβίας η αναγνώρισή τους με το συνταγματικό τους όνομα.

3. ΤΟΥΡΚΙΑ

α. Εσωτερική Κατάσταση
Ένα χρόνο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016, ο κ. Ερντογάν συνεχίζει τις εκκαθαρίσεις των αντιφρονούντων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Στις φυλακές βρίσκονται 50.600 άτομα, σύμφωνα με δήλωση του Υπουργού Δικαιοσύνης μεταξύ των οποίων και οι συναρχηγοί του φιλοκουρδικού κόμματος HDP με 11 βουλευτές του, καθώς και ο βουλευτής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP κ. Μπερμπέρογλου, που έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση 25 ετών, γιατί δημοσιοποίησε στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι η ΜΙΤ ενίσχυε με όπλα την ισλαμική αντιπολίτευση στη Συρία.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως κ. Κιλιντσάρογλου πραγματοποίησε, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την φυλάκιση του κ. Μπερμπέρογλου, πορεία 450 χλμ από την Άγκυρα στην Κωνσταντινούπολη  συνοδευόμενος από χιλιάδες οπαδούς του . Η πορεία προβλήθηκε από το διεθνή τύπο, χωρίς όμως να προκαλέσει ιδιαίτερα προβλήματα στο καθεστώνς Ερντογάν. Το κατά πόσον επηρέασε τους Τούρκους πολίτες θα φανεί στο μέλλον και ιδιαίτερα στις προεδρικές εκλογές του 2019.

Ο κ. Ερντογάν με εργαλεία, τον αυταρχισμό, τον υπερσυγκεντρωτισμό, την προσωπολατρεία και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιδιώκει την αποδόμηση του κράτους δικαίου και την οικοδόμηση μιας «νέας Τουρκίας», ισλαμιστικής, εθνικιστικής και υπερσυντηρητικής με τον τύπο φιμωμένο, τη δικαιοσύνη χειραγωγούμενη και τον ίδιο Σουλτάνο.

β. Διεθνείς Σχέσεις
Ο αυταρχικός τρόπος διακυβερνήσεως από τον κ. Ερντογάν, η κατάργηση του κράτους δικαίου και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχουν αποξενώσει την Τουρκία από τους παραδοσιακούς της συμμάχους.
Η ένταση με την ΕΕ και ειδικά τη Γερμανία, διαρκώς αυξάνει, με την κ. Μέρκελ και τον κ. Σουλτς να δηλώνουν ότι στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ θα τεθεί και το θέμα της διακοπής των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.
Σε ένταση βρίσκονται και οι σχέσεις της με τις ΗΠΑ, λόγω της αποφάσεως του κ. Τραμπ για εξοπλισμό των Κούρδωνν της Συρίας αλλά και της συνεργασίας του κ. Ερντογάν στον ενεργειακό και στρατιωτικό τομέα.
Κάκιστες είναι και οι σχέσεις του με τον αραβικό κόσμο, λόγω της υποστηρίξεως του Κατάρ στη διένεξή του με τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέϊν και την Αίγυπτο.
Καλές σχέσεις διατηρεί με τη Ρωσία με την οποία συμφώνησε για την κατασκευή του αγωγού Turkish Stream και την αγορά πυραύλων S-400. Υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι και η Μόσχα δεν εμπιστεύεται τον κ. Ερντογάν και γι΄αυτό ενδιαφέρεται για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, προκειμένου να παρακάμψει την Τουρκία.

Εκτός από τον απρόβλεπτο κ. Ερντογάν, ευθύνη για τη στροφή του προς τη Ρωσία έχει και η Δύση, που τον ώθησε στην αγκαλιά του κ. Πούτιν, λόγω της υποστηρίξεως των Κούρδων στη Συρία και των απειλών για διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. Η στροφή αυτή του εξασφάλισε, επί του παρόντος, διαπραγματευτικό ρόλο στη Συρία που ήταν απομονωμένος. Μακροπρόθεσμα όμως, ίσως αυτό αποδειχθεί μπούμερανγκ, γιατί θα κληθεί να διαλέξει μεταξύ Δύσεως και Ρωσίας. Αν επιλέξει τη Ρωσία, το κόστος θα είναι τεράστιο και ίσως να μη καταφέρει η Τουρκία να το αντέξει, ενώ αν επιλέξει τη Δύση θα χάσει ότι κέρδισε στη Συρία και θα καταστεί διεθνώς αναξιόπιστος.
Επειδή η παραμονή της Τουρκίας στη Δύση είναι αναγκαία θα πρέπει έγκαιρα ΗΠΑ και ΕΕ να σταματήσουν τους αφορισμούς και να τον βοηθήσουν να επιλέξει τη Δύση, αρχίζοντας ένα σοβαρό διάλογο μαζί του, προκειμένου να διασκεδάσουν τους φόβους του και να τον διευκολύνουν να αλλάξει συμπεριφορά στο εσωτερικό της χώρας και στις σχέσεις με τη Δύση, με κάποια ανταλλάγματα.

4. Ε.Ε.

α. Ιταλία
Η Ιταλία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα με τις προσφυγικές ροές που έφτασαν τις 77.000 το α΄εξάμηνο του 2017 και γι΄αυτό ζήτησε από την ΕΕ να ανοίξουν και άλλα λιμάνια για την υποδοχή των προσφύγων που διασώζονται.. Επίσης κατηγορεί τη Γαλλία και την Ισπανία ότι δεν επωμίζονται το μερίδιο που τους αναλογεί, ενώ η ίδια και η Γερμανία διαθέτουν σημαντικά κονδύλια στη Λιβύη και τις άλλες αφρικανικές χώρες για τη συγκράτηση των προσφύγων στα εδάφη τους.

β. Γαλλία
Τις βουλευτικές εκλογές, που διεξήχθησαν στις 18 Ιουνίου, κέρδισε το νεοσύστατο κόμμα του κ. Μακρόν με απόλυτη πλειοψηφία. Αμέσως μετά την εκλογή του επεδίωξε και επέτυχε την ανάπτυξη σχέσεων εμπιστοσύνης με την κ. Μέρκελ για την επανικίνηση του γαλλογερμανικού άξονα. Συμφώνησαν γιαι τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας και την υποχρεωτική συμμετοχή όλων των κρατών μελών στις αμυντικές δαπάνες.
Κατά τις συναντήσεις του με τους ευρωπαίους ηγέτες εξέθεσε το όραμά του για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, αλλά και της υπευθυνότητος, προτείνοντας ένα κοινό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, το διορισμό Υπουργού Οικονομικών, την έκδοση ευρωομολόγου και τη δημιουργία Κοινοβουλίου της ευρωζώνης.
Στο εσωτερικό προχώρησε άμεσα στην υλοποίηση των προεκλογικών του εξαγγελιών, με την κατάθεση δύο νομοσχεδίων, παρά τις σκληρές αντιπαραθέσεις στο Κοινοβούλιο και τις κινητοποιήσεις των συνδικάτων, δείχνοντας ότι είναι αποφασισμένος να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που πιστεύει ότι είναι αναγκαίες για να γίνει η Γαλλία μεγάλη δύναμη διεθνώς και περήφανη χώρα. Το πρώτο νομοσχέδιο αφορά στην «επιβολή ηθικών κανόνων στην πολιτική ζωή» και το δεύτερο στις «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας» με το οποίο περιορίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων.

γ. Γερμανία
Στις 24 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθούν οι βουλευτικές  εκλογές τις οποίες, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, θα κερδίσει το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της κ. Μέρκελ.
Στις 9 Ιουλίου αποχώρησαν, από την Τουρκική Βάση Ιντσιρλίκ για την Ιορδανία, οι 280 Γερμανοί στρατιώτες που υπηρετούσανν σ΄αυτή.
Στις 6 Ιουνίου συναντήθηκαν στο Αμβούργο ο κ. Τραμπ με την κ. Μέρκελ και συζήτησαν όλα τα διεθνή προβλήματα, σε καλό μεν κλίμα, αλλά οι διαφορές λόγω της πολιτικής του κ. Τραμπ παραμένουν.
Στις 15 Ιουλίου ανακοινώθηκε στο Παρίσι ότι Γερμανία και Γαλλία σχεδιάζουν την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού μαχητικού αεροσκκάφους 5ης γενιάς, το οποίο θα αντικαταστήσει μακροπρόθεσμα το στόλο των δύο χωρών.

δ. Ισπανία
Σε αντιπαράθεση βρίσκονται η κυβέρνηση με το Κοινοβούλιο της Καταλωνίας, λόγω της ψηφίσεως νόμου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος την 1η Οκτωβρίου, με ερώτημα την απόσχιση της επαρχίας από την Ισπανία.
Η ισπανική δικαιοσύνη, έκρινε το δημοψήφισμα αντισυνταγματικό, αλλά οι Καταλανοί επιμένουν ότι θα πραγματοποιηθεί. Από την πλευρά του ο κ. Ραχόϊ δηλώνει ότι θα πάρει όσα μέτρα χρειάζονται για να το ακυρώσει.

ε. Σλοβακία- Ουγγαρία
Στις 6 Σεπτεμβρίου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της Σλοβακίας και της Ουγγαρίας, που ζητούσαν να εξαιρεθούν από την υποδοχή προσφύγων και τις υποχρεώνει, καθώς και τις Τσεχία και Πολωνία, που αρνούνται επίσης να δεχθούν πρόσφυγες, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

στ. Βρετανία
Στις 26 Ιουνίου η κυβέρνηση της κ. Μέϊ, η οποία στις προγραμματικές δηλώσεις έκανε λόγο για ηπιότερο Brexit,  πήρε ψήφο ανοχής από το βορειοιρλανδικό  κόμμα DUP, ύστερα από τη δέσμευσή της για επιπλέον πόρους 1,5 δις λιρών στη Β. Ιρλανδία.
Στις 19 Ιουνίου άρχισαν οι συζητήσεις για την οργάνωση των διαπραγματεύσεων μεταξύ του εκπροσώπου της ΕΕ κ. Μπαρνιέ και του υπευθύνου Υπουργού της Βρετανίας για το brexit κ. Ντέϊβις.
 Στις 25 Αυγούστου ο ΥΠΕΞ κ. Τζόνσον, που μέχρι τότε επέμενε ότι η Βρετανία δεν οφείλει καμία αποζημίωση στην ΕΕ, δήλωσε ότι η Βρετανία θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στην ΕΕ, προσθέτοντας ότι θεωρεί υπερβολικό το ποσόν των 100 δις ευρώ, που έχει αναφέρει ο εκπρόσωπος κ. Μπαρνιέ.

5. ΗΠΑ

α. Εσωτερική Κατάσταση
Η υπόθεση για την εμπλοκή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές, με τις συνεχείς αποκαλύψεις για εμπλοκή στενών συνεργατών του, αλλά και του υιού του, έχει παραλύσει την προεδρία του κ. Τραμπ που βρίσκεται συνεχώς σε θέση απολογουμένου. Το κλίμα στο Λ. Οίκο έχει επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο και από τις συνεχείςι παραιτήσεις και αντικακταστάσεις στενών του συνεργατών, όπως του Προσωπάρχη, του επικεφαλής της Επικοινωνίας, του υπευθύνου για τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής κ.α.
Το νομοθετικό του έργο καρκινοβατεί και δεν φαίνεται ικανός να το προωθήσει. Μετά το φιάσκο με το νομοσχέδιο για τους μετανάστες, που ακύρωσε η δικαιοσύνη, ακόμη προσπαθεί να περάσει από το Κογκρέσο την ακύρωση του νομοσχεδίου για την υγειονομική περίθαλψη (Obamacare), χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρει, αφού και αρκετοί ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές είναι αντίθετοι.
Την ώρα που η συμπεριφορά του γίνεται όλο και πιο παρορμητική, πολλοί αναρωτιούνται τι θα γίνει, αν αποφασίσει να κάνει κάτι εναντίον της Β.Κορέας και αν θα βρεθεί κάποιος να τον σταματήσει, εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στους στρατηγούς που έχει ως συνεργάτες.
Εξ αιτίας όλων αυτών η δημοτικότητά του από 42% τον Απρίλιο έπεσε στο 36% στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Η μέχρι τώρα παρουσία και συμπεριφορά του έχει δείξει ότι είναι ένας αυταρχικός και ακατάλληλος πρόεδρος, ο οποίος διχάζει την κοινωνία, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.

β. Διεθνείς Σχέσεις

(1) Ρωσία
Παρά τις  καλές προθέσεις που έχει για τη Ρωσία και το καλό κλίμα που επικράτησε, τη συνάντησή του με τον κ. Πούτιν στο Αμβούργο στις 7 Ιουλίου, οι σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονται στο κατώτατο σημείο, όπως αναγνώρισαν με δηλώσεις τους και οι δύο πρόεδροι. Το βαρύ κλίμα, που έχει δημιουργηθεί από την υπόθεση της ρωσικής παρεμβάσεως στις προεδρικές εκλογές, επιβαρύνθηκε ακόμη περισσότερο από τις κυρώσεις που ψήφισε το Κογκρέσο σε βάρος της Ρωσίας, για την υπόθεση αυτή, και αναγκάστηκε έκων-άκων ο κ. Τραμπ να τις υπογράψει, καθώς και τα σκληρά αντίμετρα με τα οποία απάντησε η Ρωσία.

(2) ΕΕ - ΝΑΤΟ
Οι σχέσεις με την ΕΕ και ιδιαίτερα τη Γερμανία την οποία κατηγορεί για το εμπορικό της πλεόνασμα και τις οφειλές της στο ΝΑΤΟ εξακολουθούν να είναι ψυχρές.
Η αλλαγή της στάσης του έναντι του ΝΑΤΟ είναι εμφανής. Για πρώτη φορά, κατά την επίσκεψή του στη Βαρσοβία στις 6 Ιουλίου, εξέφρασε την υποστήριξή του στο άρθρο 5 «περί ενεργητικής βοηθείας σε όποιο κράτος δεχθεί επίθεση» και υπεσχέθη στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, ότι δεν θα επιτρέψει στη Ρωσία να τα εκβιάζει με το φυσικό αέριο.

(3) Κίνα
Οι σχέσεις με την Κίνα παρουσιάζουν διακυμάνσεις. Πότε την απειλεί με εμπορικό πόλεμο και πότε της υπόσχεται συνεργασία σε όλους τους τομείς. Άλλοτε την κατηγορεί ότι δεν κάνει όσα θα έπρεπε για να πείσει τη Β.Κορέα να αλλάξει στάση και άλλοτε δηλώνει ευχαριστημένος από τη στάση της, όπως έγινε στην πρόσφατη σύγκλιση του ΣΑ/ΟΗΕ, που επέβαλε και νέες κυρώσεις στη Β.Κορέα, με τη σύμφωνη γνώμη της Κίνας και της Ρωσίας.

(4) Β. Κορέα
Λόγω των παρανοϊκών ενεργειών του κ. Κιμ και των άστοχων δηλώσεων του κ. Τραμπ, η ένταση στις σχέσεις τους έχει οδηγηθεί στα πρόθυρα συγκρούσεως (λεπτομέρειες στην παράγραφο 8α «Β. Κορέα»).

(5) Ελλάδα
Παρόλο που ο κ. Τραμπ στα θέματα που απασχολούν την Ελλάδα δεν έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του, οι επιτελείς του, σε αντιδιαστολή με την τουρκία του κ. Ερντογάν που τους προβληματίζει, την θεωρούν ως σταθερό και στενό σύμμαχο και εκτιμούν ότι η συνεργασία της με το Ισραήλ και την Αίγυπτο εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Στο Κυπριακό παραμένει η θέση των ΗΠΑ για δικοινοτική και διζωνική λύση και υποστηρίζουν την ενεργειακή πολιτική της Κύπρου, λόγω και της εμπλοκής της αμερικανικής εταιρείας EXON MOBIL.

Η εξωτερική πολιτική του κ. Τραμπ είναι αναποτελεσματική, γιατί δοκιμάζει διαπραγματευτικές τακτικές, που είναι αποτελεσματικές στις εμπορικές συναλλαγές, που γνωρίζει καλά, αλλά δεν ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ κρατών.
Ο κ. Τραμπ απεδείχθει ότι είναι ένας ανίκανος και επικίνδυνος πρόεδρος, ικανός να οδηγήσει σε ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο είτε από ατύχημα είτε από σκοπιμότητα, προκειμένου να εξέλθει από τα αδιέξοδα που έχει οδηγηθεί. Γι΄αυτό το αμερικανικό κατεστημένο θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να τον αντικαταστήσει πριν να είναι αργά.

6. ΡΩΣΙΑ

Στις 11 Αυγούστου στελέχη του ναυτικού επιβεβαίωσαν ότι το πυρηνοκίνητο υπερ-αεροπλανοφόρο, που κατασκευάζει η Ρωσία και θα μπορεί να μεταφέρει 80-90 Α/Φ και Ε/Π, θα είναι έτοιμο το 2030.
Στις  2 Σεπτεμβρίου η Ρωσία ανακοίνωσε ότι συμφώνησε με την Κίνα γιαι την κατασκευή 200 Ε/Π βαρέως τύπου.
Ο κ. Πούτιν, παρόλο ππου καταδίκασε την Β.Κορέα για την πυρηνική δοκιμή και συμφώνησε για τις κυρώσεις που της επέβαλε το ΣΑ/ΟΗΕ, τηρεί επικριτική στάση έναντι του κ. Τραμπ και του συνιστά αυτοσυγκράτηση και διαπραγματεύσεις.

7. ΣΥΡΙΑ

α. Συρία
Συνεχίζονται οι επιχειρήσεις κατά του ISIS, από την αραβοκουρδική συμμαχία, που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, εναντίον της Ράκα και από το συριακό στρατό, που υποστηρίζεται από τη Ρωσία και το Ιράν στις νότιες και ανατολικές πετρελαιοφόρες περιοχές στα σύνορα με το Ιράκ και την Ιορδανία.
Από τις 9 Ιουλίου τέθηκε σε εφαρμογή στις νοτιοδυτικές περιοχές η εκεχειρία, πλην ISIS, που συμφώνησαν οι κ. Τραμπ και Πούτιν στο Αμβούργο στις 7 Ιουλίου. Επίσης εξακολουθεί να τηρείται η εκεχειρία στις ζώνες ασφαλείας, που συμφωνήθηκαν στις 4 Μαίου στην Αστάνα του Καζακστάν από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές , τη συριακή κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.
Οι ειρηνευτικές συνομιλίες στη Γενεύη, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, συνεχίζονται χωρίς ουσιαστική πρόοδο, λόγω της σκληρής στάσης που τηρούν και οι δύο πλευρές. Συνεχίζονταιι επίσης και οι συνομιλίες στην Αστάνα του Καζακστάν υπό την αιγίδα της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν.
Ο αραβικός τύπος υποστηρίζει ότι ανάμεσα στα σενάρια που ακούγονται για μια πιθανή διανομή της Συρίας την επόμενη ημέρα, περιλαμβάνεται και η ανταλλαγή μεταξύ της συριακής κυβερνήσεως και της Τουρκίας του Αφρίν με το Ιντιλίμπ.
Το Αφρίν σήμερα κατέχεται από τους Κούρδους και προστατεύεται από το συριακό  στρατό και δυνάμεις των ΗΠΑ, ενώ το Ιντιλίμπ κατέχεται από τον ISIS.
Σχέση με αυτό το σενάριο έχει και η έκθεση του ρωσικού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών «Ίδρυμα Στρατηγικού Πολιτισμού» στις 5 Σεπτεμβρίου στην οποία αναφέρεται ότι εντός του μηνός ο τουρκικός στρατός θα εισβάλει στη Συρία για την κατάληψη του Ιντιλίμπ από τους τζιχαντιστές, με την υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν.

Το σενάριο αυτό είναι πολύ πιθανό, δεδομένου ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να τα δώσει όλα, προκειμένου να μη μείνει το Αφρίν στην κατοχή των Κούρδων, γιατί έτσι θα ενωθούν όλες οι κουρδικές περιοχές στο Β. Ιράκ και θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ίδρυση ανεξαρτήτου Κουρδιστάν στη Β.Συρία, στα σύνορα με την Τουρκία. Για να υλοποιηθεί όμως αυτό θα χρειαστεί και η έγκριση των ΗΠΑ, που μάλλον είναι αρνητικές.

β. Ιράκ
Στις 10 Ιουλίου κατελήφθη η Μοσούλη.
Παρά τις διεθνείς πιέσεις ο ηγέτης του Ιρακινού Κουρδιστάν επιμένει στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, που έχει εξαγγείλει για τις 25 Σεπτεμβρίου με το ερώτημα της ανεξαρτησίας. Η ένταση κορυφώθηκε ύστερα από την απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου του Κιρκούκ να συμμετάσχει στο δημοψήφισμα παρόλο που είναι εκτός των ορίων του Κουρδιστάν. Η απόφαση αυτή εκτός από την αντίδραση της Βαγδάτης, που απειλεί τους Κούρδους ακόμη και με στρατιωτική επέμβαση για να αποτρέψει το διαμελισμό της χώρας, προκάλεσε και τις αντιδράσεις της Τουρκίας, που απειλεί τους Κούρδους με «βαρύ τίμημα» και του Ιράν, που δήλωσε ότι θα σταματήσει να εμποδίζει τις φιλοιρανικές φατρίες του Ιράκ που ετοιμάζονται να επιτεθούν στους Κούρδους.
Η μόνη χώρα που υποστηρίζει το δημοψήφισμα είναι το Ισραήλ, λόγω της αντιπαλότητός του με την Τουρκία και το Ιράν.

γ. Ιράν
Ο κ. Τραμπ στις 13 Ιουλίου επέβαλε και νέες κυρώσεις σε βάρος 18 προσώπων του Ιράν, παρόλο που ο ΥΠΕΞ κ. Τίλερσον και η Διεθνής Επιτροπή για τα πυρηνικά όπλα απεφάνθησαν ότι τηρεί τη συμφωνία, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις του προέδρου κ. Ροχανί, ο οποίος στις 5 Αυγούστου ανέλαβε για δεύτερη φορά τα καθήκοντά του. Στην τελετή παρέστησαν 100 ξένοι ηγέτες, μεταξύ των οποίων και ο κ. Κιμ της Β.Κορέας.

δ. Κατάρ
Παρά την προσπάθεια της Δύσεως, το εμπάργκο που έχουν επιβάλει στο Κατάρ η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέϊν και η Αίγυπτος συνεχίζεται, γιατί αυτό αρνείται να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις τους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η διακοπή της χρηματοδότησης τρομοκρατικών οργανώσεων και της Μουσουλμανικής Αδελφότητος, το κλείσιμο του Αλ Τζατζίρα, αλλά  και της Τουρκικής Βάσεως στη Ντόχα.

8.  ΑΣΙΑ

α.  Β. Κορέα
Στα πρόθυρα πολέμου έχουν οδηγηθεί η Β.Κορέα με τις ΗΠΑ, αφ΄ενός μεν εξαιτίας των πρανοϊκών ενεργειών του κ. Κιμ, ο οποίος, πέραν των δοκιμαστικών εκτοξεύσεων βαλιστικών πυραύλων, προέβη στις 3 Σεπτεμβρίου και στη δοκιμή πυρηνικής βόμβας και αφ΄ετέρου των αστόχων απειλών του κ. Τραμπ για στρατιωτική επέμβαση
Στις 11 Σεπτεμβρίου το ΣΑ/ΟΗΕ υιοθέτησε ομοφώνως το ψήφισμα που κατέθεσαν οι ΗΠΑ για επιβολή και νέου γύρου κυρώσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν αυτή τη φορά και περιορισμούς στην εισαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, που θα μειώσουν κατά 10% τα τηρούμενα αποθέματα από τη Β.Κορέα.

Η τακτική των απειλών του κ. Τραμπ αποδείχθηκε αναποτελεσματική γιατί φάνηκε ότι δεν είχε σχεδιάσει κάτι τέτοιο και μάλιστα όταν, αντιθέτως, οι σύμβουλοί του είχαν ταχθεί δημοσίως υπέρ των διαπραγματεύσεων.
Επίσης αναποτελεσματικές αποδείχθηκαν και οι πιέσεις προς την Κίνα για να επέμβει και να συνετίσει τον κ. Κίμ, γιατί όπως είναι γνωστό αυτή δεν θέλει την κατάρρευση του καθεστώτος του κ. Κιμ, που θα οδηγήσει στην ενοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου υπό τον έλεγχο της Νοτίου Κορέας, παραδοσιακού της αντιπάλου. Η καλύτερη λύση, εδώ που οδηγήθηκαν τα πράγματα, θα ήταν ο συνδυασμός κυρώσεων με την προσφορά κάποιων ανταλλαγμάτων στη Β.Κορέα, σε περίπτωση που αναστείλει το πυρηνικό της πρόγραμμα αλλά και τη διαβεβαίωση της Κίνας ότι δεν θα επιχειρηθεί η βιαία ενοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου. Σε διαφορετική περίπτωση ο κ. Κιμ δεν θα συμβιβαστεί γιατί θεωρεί ότι μόνο με τα ΠΟ μπορεί να αποτρέψει τις απειλές των ΗΠΑ και της Ν.Κορέας.

β. Αφγανιστάν
Ο κ. Τραμπ στις 21 Αυγούστου δήλωσε, αλλάζοντας στάση, ότι η χώρα του θα συνεχίσει να εμπλέκεται στο Αφγανιστάν «μέχρι να νικηθούν οι ταλιμπάν» και κατηγόρησε το Πακιστάν ότι ενισχύει την τρομοκρατία.